De zwarte vulkaan

Voor dit boek reisde ik met mijn man Ron naar Nicaragua. Utrecht, de plaats waar ik woon, heeft een stedenband met León, de tweede grote stad in dat land. Utrecht helpt León en zijn inwoners, door huizen te bouwen, wegen aan te leggen en er voor te zorgen dat zoveel mogelijk kinderen naar school gaan.
De hoofdpersoon in dit boek, Francisco ontmoette ik bij de Rio Chiquito, een rivier die dwars door de stad stroomt. Op de oevers stonden veel leerlooierijen en die loosden het chroom op de rivier. Er zwommen bijna geen vissen in en kinderen riskeerden ziek te worden of een pak slaag te krijgen als ze water uit de rivier dronken. Gelukkig zijn de leerlooierijen nu verplaatst.

Zwemmen in de Rio Chiquito, kijk maar uit dat je niet ziek wordt...

Als je dit boek leest, zit je in mijn rugzak en je kijkt over mijn schouder mee naar dit indrukwekkende land met prachtige kinderen en gastvrije mensen. Nicaragua ligt op een breuklijn van de aarde, daardoor komen er vaak natuurverschijnselen voor, zoals: aardbevingen, vloedgolven en vulkaanuitbarstingen.
In dit boek lees je wat er in tien jaar tijds allemaal met Francisco, zijn zusjes en broers gebeurt, aan de hand van de ware geschiedenis van Nicaragua in die tijd.
Alle in het boek genoemde plaatsen heb ik met mijn man bezocht. We hebben Nicaraguaanse gerechten gegeten, geslapen bij bewoners, in een hotel, maar ook in hospedajes, waar je ’s morgens wakker werd met minstens tachtig beten van bedwantsen (een soort vlooien) op je benen. Maar als je een wereldreis gaat maken, moet je daar natuurlijk geen probleem van maken.

Muurschilderingen in León	Platteland ten noorden van León (Nicaraqua)
Lekker lui in de hangmat	De markt in León
Cerro Negro (De zwarte vulkaan)	Cerro Negro (De zwarte vulkaan)